Ondanks het eigenlijk wel wat beschamende aspect van de vroegere schooldokter onderzoeken, heb ik daar altijd erg goede herinneringen aan over gehouden: die mix van spanning, verplichting, schaamte maar stiekem toch ook wel sexuele opwinding hield mij altijd al weken van tevoren bezig wanneer de komst van de schooldokter was aangekondigd. Veelvuldig moest ik dan terugdenken aan de vorige keer: een aardige maar strenge arts, uitkleden tot op je onderbroekje, het koude zeil onder je voeten, overal bekeken en betast worden, en dan tenslotte op je hand moeten blazen om dan met een onvermijdbare stijve naakt voor de dokter te komen staan. Ondanks dat er toen niks bijzonders was voorgevallen en de dokter mijn 'status' niet opvallend leek te vinden, kreeg ik bij de gedachte aan het ophanden zijnde nieuwe schoolonderzoek meteen al een erectie. Ik vreesde natuurlijk voor een herhaling van die beschamende stijve en alhoewel ik van mijn ouders zelf mocht bepalen of ik wel of niet naar de schooldokter ging, besloot ik om toch te gaan.

Dit nieuwe onderzoek was mijn laatste onderzoek op de middelbare school. Het vond plaats in twee kamertjes die aan een halletje achter de aula van de school lagen. Het halletje deed dienst als wachtkamer en hier stonden twee stoelen gereed, elk tegenover een deur. Ik was een van de eersten van de school die dat jaar naar de school dokter moest en nam met bonzend hart plaats op de eerste stoel in het halletje. Er was verder niemand te zien, maar na een tijdje kwam er een jongen van een andere klas uit de deur aan het einde van de gang. Ik kende hem verder niet zo goed en hij liep haastig voorbij. Even later ging de eerste deur recht tegenover mij open en werd ik door een oudere vrouwelijke verpleegster binnen geroepen. Eenmaal binnen mocht ik tegenover haar plaatsnemen aan een bureau en stelde ze wat belangstellende vragen. Ze schreef wat in een dossier en vervolgens deed ze een kleuren en zicht test. Ze was heel vriendelijk en zelfs bijna moederlijk. Ik had voorafgaand aan het onderzoek gedurende de hele ochtend in de klas, veelvuldig een erectie gekregen, maar gelukkig was die spanning tijdens dit gesprek met haar en de testen weggevallen. Toen ze alle papieren had ingevuld vertelde ze mij dat ze alleen nog even mijn lengte en gewicht moest opnemen en dat ik daarna door kon naar de dokter. Ik knikte wat verlegen waarop ze zei: 'kleed je dan maar even helemaal uit....je sokken en onderbroekje mag je aanhouden'. Dit waren toch wel de gevreesde woorden, en enigzins nerveus deed ik gedwee wat er gevraagd was. Terwijl ik mij uitkleede vouwde de verpleegster mijn kleren een voor een netjes op tot een stapeltje en plaatste ze op een bureautje langs de zijmuur waar zich ook een tussendeur bevond. Eenmaal in onderbroekje mocht ik plaatsnemen onder de meetlat en vervolgens op de weegschaal. Dit was allemaal erg snel gebeurt en nadat ze de waarden in het dossier had genoteerd stelde ze nog enkele geruststellende vragen en sloot ze het dossier. Tot mijn verbazing zei ze vervolgens dat ik weer even in het halletje plaats mocht nemen op de tweede stoel, dan zou de dokter mij zo komen halen. Ik keek waarschijnlijk wat overdonderd, dus voegde ze er vriendelijk aan toe dat ze mijn kleren en dossier bij de dokter in de kamer ernaast af zou geven. Terwijl ik slechts gekleed in sokken en onderbroekje wat onzeker de deur naar de halletje met wachtende stoelen opende, zag ik haar kortstondig met mijn kleren en dossier door de tussendeur naar de kamer ernaast verdwijnen.

Gelukkig was er niemand in het halletje dus nam ik snel plaats op de stoel bij de deur aan het eind. Ik moest daar denk ik enkele minuten wachten, maar gedurende die tijd schoot mijn hartslag omhoog bij de gedachte aan wat er mogelijk bij de dokter ging komen. Ik vreesde dat ik dan weer een stijve zou krijgen, en juist die gedachte daaraan zorgde meteen voor een flinke erectie in mijn onderbroekje. Ik was daarop natuurlijk als de dood dat er nu een klasgenootje aan zou komen die ook naar de schooldokter moest en die dan mijn stijve in mijn onderbroekje zou zien aftekenen. De hele klas zou dit dan binnen de kortste keren te weten komen en dan stond ik zeker de rest van het jaar voor schut. Gelukkig zorgde die angst om betrapt te worden er ook snel weer voor dat mijn penis grotendeels verslapte, maar tot mijn schrik zag ik wel dat er inmiddels een duidelijk natte vlek op mijn onderbroekje achter was gebleven van het voorvocht. Echter nog voordat ik mij hier echt zorgen over kon gaan maken, ging de deur tegenover mij open en verscheen er een vlotte aardig ochtende arts van in de vijftig die vragend mijn naam riep.

Wat aarzelend kwam ik van mijn stoel in het halletje overeind en liep vervolgens snel in sokken en onderbroekje naar binnen, waarop hij de deur van de onderzoekskamer achter mij sloot. Deze kamer had links achterin een bureau, een onderzoekstafel langs de rechter zijwand en een groot raam in de achterwand dat uitkeek op een grasveld aan de achterkant van het schoolterein met daarachter de spoorlijn. Alhoewel het hele raam met luxaflex was afgesloten, stonden de lamellen op een vrij grote kier zodat er veel licht naar binnen kwam maar waarvan je je kon afvragen of men daardoor ook niet gewoon van buiten naar binnen kon kijken. Gelukkig was er echter buiten niemand te zien en op dit stuk van het schoolterein was de kans ook klein dat er mensen langs zouden komen. De arts had inmiddels plaats genomen op zijn draaistoel achter het bureau en gebaarde mij om op de kruk aan de andere plaats te nemen, waar ook mijn klerenstapelte netjes op een tafeltje lag. Hij bladerde wat door het dossier en stelde enkele vragen over mijn gezondheid en eventueel medicijn gebruik. Daarna moest ik naast zijn bureau komen staan, maar eerst moesten mijn sokken ook uit. Hij stond zelf ook op om vervolgens aandachtig de houding van mijn rug en schouders te bekijken en te bevoelen. Ook moest ik voorover buigen en langzaam overheid komen terwijl hij mijn ruggegraad van boven naar beneden langzaam aftaste. Dit moest ik twee keer doen en bij de tweede keer schrok ik lichtelijk toen hij mijn onderbroekje aan de achterkant een stukje omlaag deed om ook de laatste wervels goed te kunnen zien en voelen. Daarna beluisterde hij mijn borst en rug met een stethoscoop waarbij ik elke keer diep moest zuchten. Nu ging hij weer zitten en schreef wat in het dossier. Terwijl hij op zijn stoel bleef zitten moest ik vervolgens twee keer door de kamer heen en weer lopen, verschillende keren op een been staan en ook enkele kniebuigingen maken. Al die tijd bleef hij mij aandachtig bekijken vanuit zijn stoel en stiekem vond ik het eigenlijk best wel een beetje spannend om zo in mijn onderbroekje te worden bekeken. Hierna moest ik op de onderzoekstafel gaan zitten en kwam hij bij mij staan om mijn borst nogmaals met de stethoscoop te beluisteren, bloeddruk te meten en mijn knie- en voetreflex te testen. Daarop nam hij weer plaats in zijn stoel en bladerde wat in mijn dossier en schreef hier en daar wat op. Toen hij daarmee klaar was vroeg hij mij om weer van de onderzoekstafel af te komen en voor hem te komen staan met mijn benen een beetje gespreid en voeten op schouderbreedte. Dit keer bleef hij in zijn stoel zitten terwijl ik inmiddels met mijn kruis op ooghoogte pal voor hem stond. De natte vlek in mijn broekje was duidelijk zichtbaar evenals de aftekening van mijn penis die gelukkig niet stijf was, maar ook weer niet helemaal slap. De arts begon aan mijn heupen en bovenbenen een beetje te duwen en te voelen terwijl ik regelmatig een kwartslag door moest draaien en ondertussen bekeek hij het allemaal aandachtig tot ik weer recht voor hem stond. Vervolgens schreef hij weer wat in het dossier en draaide zich daarna weer naar mij toe waarbij hij zijn stoel nog wat dichter naar mij toe schoof. Hij zei dat hij nu even op een liesbreuk ging controleren en dat ik daarbij zo hard mogelijk op de achterkant van mijn hand moest blazen. Dit herinnerde ik mij natuurlijk ook nog van het vorig schoolonderzoek waarin ik toen een stijve had gekregen. Mijn hart schoot dan ook onmiddelijk naar mijn keel en gespannen bracht ik mijn hand naar mijn mond en begon te blazen. Ondertussen had de arts rustig de elastiek van mijn onderbroekje aan weerszijden met twee handen beetgepakt en trok voorzicht mijn onderbroekje omlaag to net boven mijn knieen. Hij keek aandachtig van dichtbij naar mijn onderbuik en ging toen een eindje achterover in zijn stoel zitten om na enkele seconden te zeggen dat ik kon stoppen met blazen. Mijn onderbroek was inmiddels naar beneden op de grond gevallen, maar gelukkig was mijn penis alleen maar lichtelijk gezwollen. Echter terwijl de arts geduldig leek te zitten wachten voelde ik mijn erectie snel opkomen. Met lichte knikjes begon mijn lid snel dikker en stijver te worden en terwijl ik strak vooruit naar de muur probeerde te kijken voelde ik dat ik ook een knalrood hoofd kreeg. Al die tijd zat de arts mij te bekijken, maar toen mijn penis ongeveer voor de helft stijf was zei hij dat ik op de onderzoekstafel mocht gaan liggen. Hierop trok ik snel mijn onderbroek op en hoopte (tegen beter weten in natuurlijk) dat het hem niet opgevallen was dat ik een halve stijve had gekregen.

Eenmaal liggend op de onderzoekstafel groeide mijn opkomende zwelling echter snel tot een keiharde erectie tegen de tijd dat de dokter klaar was achter zijn bureau en verder ging met het onderzoek. Nu was er geen houden meer aan, dus had ik het maar opgegeven om mij ertegen te verzetten en besloten om het maar gewoon over mij heen te laten komen. Mijn stijve penis stak inmiddels overduidelijk af in mijn witte sport slip en lichte zelf het de band elatsiek aan de bovenkant een klein beetje op. De dokter vervolgde echter zijn onderzoek alsof er niks aan de hand was en begon uitgebreid mijn onderbuik te betasten en overal met zijn stethoscoop te luisteren. Hierbij daalde hij vanaf mijn borst langzaam steeds verder naar mijn buik af tot akelig dicht bij mijn penis. Voor het laatste stukje deed hij voorzicht de bovenkant van mijn onderbroekje een klein stukje omlaag waarbij hij zorgvuldig mijn overdwars liggende stijve penis wegduwde zodat deze niet ineens uit mijn broekje zou floepen en netjes bedekt bleef. Daarna boog hij mijn benen in allerlei standen, betaste de binnenkant van mijn bovenbenen en mat ook de lengte op van mijn beide benen op, wat vervolgens allemaal zorgvuldig in het dossier genoteerd werd. Al die tijd lag ik daar enkel in mijn onderbroekje op de onderzoekstafel met een overduidelijk aftekenende keiharde erectie en terwijl de dokter daar duidelijk omzichtig mee omging als hij in de buurt moest zijn, behandelde hij dit alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hierdoor had ik mij inmiddels ook helemaal aan de situatie overgegeven en kon ik stiekem toch wel een beetje van de spanning en opwinding genieten. Wat ik echter niet meer had verwacht, was dat helemaal aan het eind van het onderzoek op de onderzoekstafel, de dokter het elastiek van mijn onderbroekje ruimschoots over mijn erectie heen optilde en mijn broekje vervolgens voorzichtig helemaal naar beneden trok tot op mijn kuiten: daar lag ik dan te kijk, volledig naakt met een inmiddels van het voorvocht lekkende keiharde stijve tegenover een geklede onbekende man. De dokter bekeek mij vervolgens eerst aandachtig en begon toen kort mijn ballen en penis te bevoelen op ongeregeldheden. Ook bewoog hij mijn voorhuidje voorzicht twee of drie keer op en neer waardoor er een golf van genot maar tegelijk ook schaamte door mijn lichaam gierde. Als laatste liep hij naar zijn bureau schreef wat in het dossier en kwam terug met een tissue waarmee hij het voorvocht van mijn eikel depte.Daarna mocht ik mij weer aankleden terwijl hij ondertussen vertelde dat er geen bijzonderheden waren en alles goed was zoals het hoorde. Eenmaal aangekleed wist ik niet hoe snel ik weg moest komen en liep dus maar vlug langs de jongen die op de stoel in de gang zat te wachten voor de deur van de verpleegster.